Het afgelopen jaar is behoorlijk heftig geweest voor Melina. Ze raakte in een burn-out door de stress op haar werk, een maand later stierf haar vader onverwachts aan een hartaanval en nam ze de intensieve zorg voor haar zieke moeder over, haar moeder overleed na een lang ziekbed aan longkanker, en slechts drie maanden later bleek Melina zwanger te zijn van haar eerste kindje. Ze besloot samen met haar werkgever dat ze niet terug zou keren naar haar baan, maar wist ook niet goed hoe nu verder. Een coachingstraject met Caroline kwam precies op het goede moment.
Wat was de aanleiding om in coaching te gaan bij Caroline?
Ik heb Caroline leren kennen omdat ik mij vorig jaar had aangemeld voor haar Woestijnreis naar Jordanië en ik voelde me meteen op mijn gemak bij haar. Met haar open manier van de juiste vragen stellen gaf zij mij al snel het vertrouwen dat ik nodig had. Ik had mij op dat moment net ziek moeten melden op mijn werk, en voelde een sterk verlangen om me even helemaal terug te trekken uit de ratrace van de maatschappij. De woestijn met al haar desolaatheid en wildernis sprak mij aan. Helaas overleed mijn vader een week voordat ik daadwerkelijk op reis kon gaan en moest ik de reis annuleren. Er volgde een achtbaan aan gebeurtenissen en emoties, maar het fijne contact met Caroline bleef in mijn achterhoofd aanwezig. Na het overlijden van mijn moeder en het besluit om niet meer terug te keren naar mijn werkgever besloot ik Caroline weer eens op te zoeken en zag ik tot mijn verrassing dat ze loopbaancoaching aanbood. Het voelde als de juiste persoon op het juiste moment.
Wat wilde je onderzoeken?
Door in 2020 een langere periode gedwongen “stil” te staan in mijn werk en mijn focus te verleggen op de zorg van mijn moeder realiseerde ik me steeds meer dat mijn leven tot nu toe een aaneenschakeling was geweest van studies, werk, carrière, stress, en nog meer stress. Soms uit puur enthousiasme, soms echter ook uit een gevoel van ‘moeten’. Mezelf moeten verbeteren, nooit goed genoeg zijn, iets voor de wereld moeten betekenen. Ik had diverse perioden van ziekte achter de rug, maar ook een eerdere burn-out kon dit patroon van ‘moeten’ niet breken. Door de zorg voor mijn moeder kreeg ik echter de kans om te proeven aan een leven van niet-moeten, van gewoon zijn. En dat bleek kostbaarder te zijn dan welke baan dan ook. Hierdoor ging mijn wereld behoorlijk op zijn kop staan. Ik voelde heel sterk dat ik niet meer verder wilde zoals ik altijd had geleefd. Het oude was hardnekkig, maar leek nu opengebroken. Maar het nieuwe was er ook nog niet. Ik voelde me in een vacuüm getrokken. De weg achter mij was helder, maar het pad voor mij lag zwaar in de mist. Ik verlangde naar gewoon mogen zijn, niet van de wereld, maar van mezelf. Gewoon zoals ik ben, een authentiek en compleet mens.
En toen startte het traject. Hoe was dat?
Het mooie van Caroline vind ik dat ze meteen de diepte in durft te gaan. Ze stelt essentiële vragen, en laat zich niet afleiden door alle lagen die erbovenop lijken te liggen. Na eerdere ervaringen met therapeuten had ik heel erg de behoefte aan iemand die niet bang was om de vinger op de zere plek te durven leggen. Caroline’s vragen waren open en eerlijk, en zonder oordeel, maar ze raakten altijd precies de juiste snaar. Door haar warmte en oprechte interesse bood zij mij een veilige ruimte waarin ik zelf met die vragen aan de slag kon gaan. Ze was voor mij een milde spiegel, waarin ik mezelf kon zien zoals ik echt was, en zoals ik ook echt wilde zijn, hoe spannend ik dat soms ook vond.
Caroline zag mij al zoals ik was, zonder verwachtingen, zonder oordelen, en met veel mededogen en compassie. Het was een hele bijzondere ervaring om op deze manier door haar gespiegeld te worden.
In het begin van het traject zat ik zelf nog heel erg in de doe-modus. Oude patronen zijn moeilijk om te verbreken. De eerste sessie was een dag nadat ik officieel werkeloos was geworden en in mijn hoofd was ik al meteen druk op zoek naar de volgende baan, de volgende kans, de volgende studie. Ik wist wel wat ik niet meer wilde, maar dacht eigenlijk meteen aan een nieuwe carrière in een ander veld, en was eigenlijk al klaar om er hals over kop in te duiken. Samen met Caroline kon ik kijken naar deze onrust in mezelf.
Hoe verliepen de sessies daarna?
Door middel van ervaringsgerichte oefeningen leerde ik dieper in mezelf te komen, en te onderscheiden wat echt bij mij hoorde (waar mijn hartsverlangen) zat en wat opgelegd was door mijn opvoeding en de buitenwereld. Het was ontroerend om weer contact te mogen maken met wie ik diep van binnen was. Ik realiseerde me steeds meer dat ik heel graag met mensen wilde werken, mensen wilde helpen, iets wat ik in mijn carrière hiervoor had geprobeerd te doen door voor ontwikkelingsorganisatie en goede doelen te werken, maar wat in de praktijk veel te abstract bleek te zijn. Ik kwam tot het inzicht dat ik ook graag voor mezelf wilde werken, als zelfstandige, iets wat mijn ouders altijd hadden gedaan, maar waartegen ik me als kind enorm had verzet. Maar tegelijkertijd voelde dit nog als heel spannend, heel angstig. Ik had altijd last gehad van sociale angst, hoe kon ik nu gaan vertrouwen op mezelf als instrument?
Caroline hielp me vervolgens om tot een mogelijk stappenplan te komen, ze gaf me de handreiking via haar netwerk om ervaring op te doen als trainee psycholoog zodat ik op een veilige manier kon leren om mensen te begeleiden en tegelijkertijd veel ervaring op te doen in een beschermde setting. Deze nieuwe mogelijkheid kwam verbazend snel tot stand, maar allebei voelden we toch dat het nog niet helemaal klopte.
Caroline moedigde me aan mezelf de tijd en ruimte te gunnen om het allemaal even te laten bezinken. Ze benadrukte daarbij ook dat ik op dit moment even niets hoefde, er was geen haast bij deze beslissing, ik hoefde niet meteen weer in de actie. Ik realiseerde mij daardoor ten diepste dat dit inderdaad zo was, ik hoefde even helemaal niets. Ik kon daar dankzij Caroline diep contact mee maken, met het gevoel dat het okee was zoals het was, dat ik okee was zoals ik was, en dat het leven even niets van mij vroeg. Het was voor het eerst in mijn leven dat alle druk even van me af spoelde, de kritische stem in mijn hoofd hield even helemaal stil. Ik voelde mijn lichaam verzachten, mezelf ontspannen, en er kwam een grote rust over me. Een rust waarnaar ik altijd had verlangd, maar nooit had weten te bereiken.
Wat leverde dit uiteindelijk op?
Het leven werd opeens leuk. Ik kon genieten van het zwanger zijn, ik mocht van mezelf de dingen doen die ik graag wilde doen, zonder daarnaast nog een miljoen klusjes en taken te moeten voltooien. Ik zakte diep in mezelf. In ons laatste gesprek met Caroline realiseerde ik me dat de timing voor de traineeship op dit moment nog niet rijp was. Het was het perfecte middel om tot mijn grotere doel te komen, maar mijn grotere doel was nog niet helder. Waardoor het middel ook tekort zou schieten. Samen met Caroline voelde ik een diep vertrouwen dat dit doel zichzelf uit zou werken, maar dat het niet persé nu al hoefde. Alles op zijn tijd. Ik mocht even ontspannen, ik hoefde even niets. En ik heb er een diep vertrouwen in dat er binnen niet al te lange tijd vanuit die diepe ontspanning iets zal openbaren wat perfect aansluit op mijn authentieke ik. Gerichte actie en de dingen voor elkaar krijgen, dat is nooit mijn
probleem geweest. Ik heb nooit écht de tijd durven nemen om te voelen waar de actie – puur vanuit mijn authentieke zelf – op gericht wilde zijn. Caroline heeft dit gedurende dit traject heel helder kunnen maken. En dat heeft mijn leven veranderd.
Hoe heb je Caroline ervaren?
Ik heb Caroline ervaren als een coach die het vak van coaching overstijgt. Ze is een spiegel waarin ik mijn ware ik mocht zien. Wat ik bijzonder aan haar vind is dat ze een unieke stijl heeft waarin ze analytische vragen combineert met een warm hart. Ze voelde heel scherp aan waar ik zat in mijn proces, en wat ik al kon horen en wat nog niet. Ze reikte nieuwe stapjes aan, die soms uitdagend waren, maar altijd in alle vrijheid gemaakt mochten worden. Ze creëerde ruimte en mogelijkheden, maar liet het altijd aan mij om mijn eigen keuze daarin te maken. In de gesprekken wisselden diepgang en humor elkaar af, waardoor ik altijd met meer energie en levensvreugde uit onze sessies kwam. Zelfs via Zoom weet zij de veiligheid enorm goed te bewaken, en is het net alsof ze in levende lijve bij je in de kamer aanwezig is. Ze voelt de energie haarscherp aan en heeft de unieke vaardigheid om hier feilloos op in te springen. Haar betrokkenheid is oprecht en altijd helpend, zonder hierin zichzelf te verliezen. Het traject voelde voor mij als langzaam en stap voor stap mogen ontdekken van en thuiskomen bij mezelf, onder het alerte en liefdevolle toeziende oog van Caroline.
Ik ben ongelooflijk dankbaar dat Caroline op mijn pad is gekomen. In de toch wel heftige tijd die ik achter de rug heb, heeft zij mij de mogelijkheden voor een nieuwe richting aangereikt. Maar belangrijker nog, de rust om te mogen zijn, te mogen genieten, en om te mogen wachten totdat de definitieve richting zich openbaart.
Dank je wel Melina voor het openhartig delen van jouw verhaal
