Het bracht me terug naar de Wadi Rum woestijn. De stilte, het ruige landschap, de wetten van de natuur, de geluiden van de kamelen, de pure mensen die daar wonen, de eenvoud en daarmee, voor mij, de rijkdom van het leven. Ik herken zo het leven met de dag midden in de natuur. Robyn uit het verhaal wilde weg uit het geregelde leven. Ze wilde alleen zijn, dat voelde ze aan alles maar wist niet waarom. In de woestijn kwam ze zichzelf tegen. Mooi werd in beeld gebracht hoe ‘de ui werd afgepeld’ en hoe zij bij haar verdriet kon komen. En achter het verdriet de blijdschap.
Afgelopen week heb ik gesprekken gevoerd met de deelnemers van de bezinningstocht door de woestijn in Jordanië die in november van start gaat. Ik luister naar de verhalen van de deelnemers, naar hun zoektocht. Ieder met een eigen thema, uitkijkend naar een bijzondere ervaring. Wat kijk ik er naar uit om met hun deze ervaring te delen en ze daarin te mogen begeleiden.
Lees meer over de bezinningstocht door de woestijn.
